Συμβουλές
Ορισμένα συνηθισμένα ερωτήματα που απασχολούν τους ασθενείς μας είναι τα εξής:
χρειάζεται και ακτινογραφικά την στοματική του κοιλότητα και την ευρύτερη κροταφογναθική περιοχή, συζητάμε τις ανάγκες ή τις όποιες προσδοκίες έχει που αφορούν στην στοματική του κοιλότητα και τέλος του προτείνουμε τα σχέδια θεραπείας που κρίνουμε ότι είναι καταλληλότερα για την περίπτωσή του.
Κανονικά οι οδοντίατροι συνιστούμε το βούρτσισμα των δοντιών μετά από κάθε γεύμα. Επειδή όμως αυτό πρακτικά είναι δύσκολο συστήνουμε στους ασθενείς μας να βουρτσίζουν τα δόντια τους 2 με 3 φορές την ημέρα (το πρωί μετά το πρωινό, το μεσημέρι μετά το μεσημεριανό γεύμα και το βράδυ λίγο πριν πέσουμε για ύπνο).
Πολλοί ασθενείς είτε επειδή βαριούνται είτε λόγω κακής ενημέρωσης θεωρούν ότι η χρήση στοματικού διαλύματος επαρκεί για την σωστή φροντίδα της στοματικής κοιλότητας. Σε καμία περίπτωση το στοματικό διάλυμα δεν υποκαθιστά το σωστό βούρτσισμα με φθοριούχο οδοντόπαστα και την χρήση οδοντικού νήματος. Το διάλυμα λειτουργεί επικουρικά προσφέροντας την αίσθηση δροσερής αναπνοής και ανάλογα με τα συστατικά που περιέχει μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη της ουλίτιδας-περιοδοντίτιδας ή της τερηδόνας. Επίσης υπάρχουν ειδικά διαλύματα για την αντιμετώπιση της ξηροστομίας ,της αυχενικής ευαισθησίας, για χαλίτωση, για διαβητικούς, για εγκυμονούσες , για ασθενείς που κάνουν ομοιοπαθητική κλπ. Σε κάθε περίπτωση ο θεράπων οδοντίατρος μπορεί να κρίνει αν κάποιος ασθενής πρέπει να χρησιμοποιεί και στοματικό διάλυμα, πέραν του βουρτσίσματος, και ποιο διάλυμα συστήνει σε κάθε ασθενή ανάλογα με τις ανάγκες του.
Με την οδοντόβουρτσα δεν μπορούμε να καθαρίσουμε όλες τις επιφάνειες των δοντιών. Μία οδοντόβουρτσα μπορεί να καθαρίσει την έσω (προς την γλώσσα), την έξω (προς τις παρειές ή τα χείλη) και την μασητική (επάνω) επιφάνεια ενός δοντιού αλλά δεν φτάνει να εισχωρήσει στις όμορες επιφάνειες ενός δοντιού (αυτές που ενώνουν το δόντι αυτό με τα παρακείμενά του). Αυτές είναι και οι επιφάνειες που τερηδονίζονται πιο εύκολα. Για αυτό τον λόγο προτείνεται η χρήση οδοντικού νήματος ή μεσοδόντιων βουρτσών. Η χρήση των προϊόντων αυτών συστήνεται να γίνεται μετά από κάθε βούρτσισμα άλλα επειδή πολλοί ασθενείς δεν το τηρούν προτείνουμε να τα χρησιμοποιούν οπωσδήποτε μία φορά την ημέρα και κατά προτίμηση μετά το βραδινό βούρτσισμα.
Η χρήση οδοντικού νήματος κι εφόσον γίνεται σωστά επαρκεί για τον καθαρισμό των μεσοδόντιων διαστημάτων
Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει κατά καιρούς δεν έχει αποδειχθεί σαφώς η υπεροχή του ενός τύπου οδοντόβουρτσας έναντι του άλλου. Η αποτελεσματικότητα είτε της ηλεκτρικής είτε της απλής οδοντόβουρτσας έγκειται στην σωστή χρήση της καθεμίας από τον ασθενή. Παρόλα αυτά υπάρχουν περιπτώσεις ασθενών όπου συστήνουμε την ηλεκτρική οδοντόβουρτσα ως πιο αποτελεσματική στην απομάκρυνση της μικροβιακής πλάκας (ασθενείς με κινητικά προβλήματα, ηλικιωμένοι, ασθενείς με ορθοδοντικούς μηχανισμούς, άτομα με έντονο αντανακλαστικό εμέτου κλπ). Ειδικά στα μικρά παιδιά η χρήση ηλεκτρικής οδοντόβουρτσας δεν σημαίνει ότι το βούρτσισμα γίνεται από μόνο του ή διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα. Ο αυτοματισμός της κίνησης ,η μικρή κεφαλή, οι αισθητήρες πίεσης, η μοντέρνα σχεδίαση και τα ενσωματωμένα χρονόμετρα για την διάρκεια βουρτσίσματος αποτελούν δέλεαρ για μικρούς και μεγάλους ασθενείς προκειμένου να χρησιμοποιούν την ηλεκτρική οδοντόβουρτσα.
Η κακοσμία του στόματος είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί πολλούς ασθενείς και έχει αντίκτυπο στις κοινωνικές συναναστροφές τους. Το μεγαλύτερο ποσοστό της κακοσμίας οφείλεται σε προβλήματα της στοματικής κοιλότητας (τερηδονικές βλάβες, συσσώρευση μικροβιακής πλάκας, δύσοσμές πτητικές ενώσεις που συσσωρεύονται στην γλώσσα μετά την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών κλπ κλπ). Ένα μικρό ποσοστό της κακοσμίας μπορεί να οφείλεται σε προβλήματα του αναπνευστικού ή η γαστρεντερικού συστήματος. Όταν αυτή οφείλεται σε προβλήματα της στοματικής κοιλότητας συστήνουμε την αντιμετώπιση τους από τον οδοντίατρο μας. Διαφορετικά παραπέμπουμε τον ασθενή σε εξειδικευμένους γιατρούς για περαιτέρω διερεύνηση.
Η περιοδοντίτιδα είναι μία ασθένεια των ούλων που οφείλεται στην μικροβιακή πλάκα όπως άλλωστε και η ουλίτιδα. Η διαφορά τους είναι ότι ενώ στην ουλίτιδα τα μικρόβια βρίσκονται επιφανειακά στην ουλοδοντική σχισμή και προκαλούν φλεγμονή των ούλων (αιμορραγία) στην περιοδοντίτιδα μπορεί να εισχωρήσουν πιο βαθιά στο οστούν με κίνδυνο ο ασθενής να χάσει ακόμη και τα δόντια του. Είναι μία ύπουλη ασθένεια την οποία πολλές φορές ο ασθενής δεν αντιλαμβάνεται εγκαίρως και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής γιατί είναι αρκετά συχνή νόσος (περίπου 50% του πληθυσμού πάσχει από αυτήν) και μπορεί να προσβάλει άτομα κάθε ηλικίας. Επιβαρυντικοί παράγοντες για την ανάπτυξη περιοδοντίτιδας είναι η κληρονομικότητα, το κάπνισμα, το άγχος, ορμονικές διαταραχές κ.α.
Η περιοδοντίτιδα είναι νόσος που οφείλεται σε μικρόβια. Από μελέτες που έχουν γίνει, άτομα που βρίσκονται στο ίδιο οικογενειακό περιβάλλον μπορούν να μεταφέρουν μικρόβια της νόσου από το ένα άτομο στο άλλο. Η ανάπτυξη όμως της νόσου σε ένα άτομο εξαρτάται από το είδος των μικροβίων και την άμυνα του οργανισμού ενός ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι η περιοδοντίτιδα δεν είναι μεταδοτική παρά μόνο αν βρει πρόσφορο έδαφος.
Η εξαγωγή φρονιμίτη όπως και κάθε άλλου δοντιού εξάλλου στο μυαλό του ασθενή συνδυάζεται με πόνο και γενικότερη κακουχία. Χάρη στην αναισθησία (μούδιασμα) που κάνουμε ο ασθενής δεν αισθάνεται τον παραμικρό πόνο κατά την διάρκεια μιας εξαγωγής. Μετά την παρέλευση του μουδιάσματος και αναλόγως πόσο εργώδης ήταν η εξαγωγή υπάρχει η πιθανότητα είτε να πονάει είτε να πρηστεί. Όλα αυτά τα εξηγούμε στον ασθενή μας και του δίνουμε τις απαραίτητες οδηγίες (παυσίπονα, τοπικά πάγο κλπ.) προκειμένου να έχει την καλύτερη δυνατή ανάρρωση μετεγχειρητικά.
Αντιβίωση δεν χρειάζεται να παίρνουμε σε κάθε εξαγωγή και σίγουρα ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να την παίρνουμε από μόνοι μας. Η χορήγηση αντιβίωσης πριν ή μετά από μία εξαγωγή γίνεται μόνο όταν το κρίνει σκόπιμο ο θεράπων οδοντίατρος και συνταγογραφείται μόνο από αυτόν.
Η απονεύρωση ή επιστημονικά ενδοδοντική θεραπεία είναι μία διαδικασία κατά την οποία αφαιρούμε τον φλεγμαίνοντα ή κατεστραμμένο πολφό του δοντιού. Ο πολφός είναι ο ιστός που περιέχει τα αγγεία και τα νεύρα του δοντιού ή απλά αυτός που δίνει ζωή στο δόντι. Ο πολφός βρίσκεται μέσα σε ένα δίκτυο σωλήνων οι οποίοι κατά την απονεύρωση απολυμαίνονται και διαμορφώνονται κατάλληλα από τον θεράποντα οδοντίατρο, ώστε στο τέλος να εμφραχθούν ερμητικά προκειμένου να αποφευχθεί η επαναμόλυνσή τους από μικρόβια.
Κατά την διάρκεια της θεραπείας ο ασθενής δεν πονάει γιατί έχουμε κάνει αναισθησία. Μετά το τέλος της επίσκεψης και τη παρέλευση της αναισθησίας υπάρχει το ενδεχόμενο να νιώσει μία ενόχληση ή ακόμη και πόνο ο οποίος όμως αντιμετωπίζεται με το κατάλληλο παυσίπονο.
Μία απονεύρωση μπορεί να ολοκληρωθεί σε 2 ή περισσότερα ραντεβού ανάλογα με το τι δόντι απονευρώνουμε (πρόσθιο ή οπίσθιο) και την αιτία που κάνουμε την θεραπεία (ζωντανός πολφός που φλεγμαίνει, νεκρός πολφός, νεκρός πολφός με περιακριρριζικό απόστημα κλπ).
οποίους προστατεύονται τα δόντια και χαλαρώνουν οι μύες του προσώπου.
